Suna Kıraç benim annem, öğretmenim ve ilham kaynağımdır. Bana en önemli öğüdü hayallerimin peşinden gitmemdi. Hayal kurmayı, hayallerimin peşinden gitmeyi ve hayallerin paylaştıkça gerçek olabileceğini bana o öğretti.

Annem, eğitimi Türkiye’nin en büyük sorunlarından biri olarak görüyordu. Nitelikli eğitim kurumlarının kurulması ve hiçbir çocuğun eğitimin dışında kalmaması için çok çalıştı, çok hayal kurdu. Bu hayaller bana miras kaldı. Bu mirasa kendi hayallerimi ekledim.

Benim hayalim, annemin sahip olmamı arzu ettiği seçme özgürlüğüne tüm kız çocukların ve kadınların sahip olmasını sağlayacak eğitim olanakları geliştirebilmek. Ve ben inanıyorum ki bu ancak ve ancak onun yaptığı gibi kök nedenlere inerek, alışılmadık nedenlere başvurarak mümkün olabilir.

Suna’nın Kızları, bir ömrü aşıp nesillerden nesillere devredilen ideallerin yolculuğu; onlarca insanın deneyimi, hayalleri ve aklıyla oluşan ve büyüyen bir topluluk; kız çocuklar için bir dayanışma hareketi; öncelikleri konuları en iyi bilenlerin belirlediği, kaynakları onların yönlendirildiği katılımcı bir filantropi çabası.

Hepimiz için çok yeni olan bu yolculukta önümüzü görmemizi ve yolumuzu çizmemizi sağlayan, sivil toplumdan, üniversitelerden ve kamu kuruluşlarından değerli uzmanlara ve bu kadar kısa süre içinde, adımlarımızı bir arada, ortak amaçlara doğru, uyum içinde, sağlam ve güçlü şekilde atmamızı sağlayan tüm topluluk katılımcılarımız ile paydaşlarımıza şükranlarımı sunuyorum.

Suna’nın Kızları’nın geleceğinin, kendi hayatlarına dair en doğru kararları özgüvenle alabilen kız çocuklar tarafından şekillendirileceğini umut ediyorum. Tıpkı, nesilden nesile hayallerini büyüten ve bu hayalleri gerçekleştirmek için desteklenen kadınların Cumhuriyetimizin yeni yüzyılında herkes için refah ve barış getirmesini umut ettiğim gibi. Yolculuğumuza hayallerimizi, umutlarımızı paylaşanlarla çoğalarak devam etmek dileğiyle,